چگونه پیاده روی می تواند باعث بهبودی ریکاوری سکته مغزی شود؟

پیاده روی یکی از مهمترین قسمتهای برنامه توان بخشی بعد از سکته مغزی است. مغز برای یادگیری حرکات از دست رفته نیاز به تحریک دارد. پیاده روی - حتی پیاده روی آهسته - حرکتی است که باعث تحریک این قسمت شده و جریان اکسیژن به مغز را افزایش می دهد.

با گذشت زمان، پیاده روی قدرت عضلانی را که ممکن است به دلیل سکته مغزی آتروفی شده باشد، بهبود می بخشد. همچنین موارد زیر را بهبود می دهد:

• تعادل
• استقامت
• انعطاف پذیری کلی
• نگرش عاطفی و ذهنی
• توانایی کاهش افسردگی و سایر عوارض جانبی روانشناختی

اخیراً مطالعه ای بر روی 128 بازمانده از سکته مغزی با میانگین سنی 68 سال در مجله انجمن قلب آمریکا منتشر شده است. این تحقیق به این نتیجه رسید که نیم ساعت پیاده روی سریع حداقل سه بار در هفته به طور قابل توجهی سطح آمادگی جسمانی و توانایی تحرک یک فرد بازمانده از سکته مغزی را افزایش می دهد. همچنین ضربان قلب در حالت استراحت را بهبود می بخشد که شاخص اصلی سلامت قلب و عروق است.

گروه مورد مطالعه با پیاده روی 15 دقیقه ای شروع کرد که به تدریج به 30 دقیقه افزایش پیدا کرد، به میزان سه بار در هفته و به مدت 12 هفته. آنها سطح فعالیت خود را حدود 60-85٪ از حداکثر ضربان قلب خود نگه داشتند.

پس از سه ماه، گروه ورزشی سریعتر و بیشتر از گروه دیگری از بازماندگان سکته مغزی در مطالعه که بی تحرک مانده بودند، پیاده روی می کردند. آنها همچنین گزارش کردند که استقامت و آمادگی جسمانی و همچنین کیفیت زندگی آنها بهبود یافته بود.

پیاده روی باید تقریباً یکی از مولفه های اصلی تقریباً همه برنامه های توان بخشی سکته مغزی باشد. چه با کمک عصا راه بروید و چه با دستیار، بازماندگان سکته مغزی باید تلاش کنند که پیاده روی انجام دهند.

برای تقویت زیکاوری سکته مغزی، آهسته راه رفتن را شروع کنید

بسته به شدت سکته مغزی، بازماندگان ممکن است دچار آتروفی عضلات شده، استقامت شان کاهش یافته و دچار سایر محدودیت های فیزیکی شوند که حتی برداشتن چند قدم در روز را نیز دشوار می کند.

خبر خوب این است که 65-85٪ از قربانیان سکته مغزی پس از 6 ماه دوباره راه رفتن مستقل را یاد می گیرند؛ بنابراین ناامید نشوید و برای ایجاد استقامت به آرامی شروع کنید.

با شکیبایی و نگرش مثبت می توان برنامه پیاده روی تدریجی را اجرا کرد. موارد زیر را در نظر داشته باشید.

• پیاده روی روزانه حتی برای مدت کوتاهی می تواند تفاوت ایجاد کند.
• با 10 دقیقه در روز شروع کنید که می تواند به دو قسمت 5 دقیقه ای تقسیم شود.
• با سرعت آهسته و ثابت پیشرفت کنید. به خود فشار نیاورید و عجله نکنید.
• با بهبود استقامت و تحرک، تعداد دقایق پیاده روی در هر روز را افزایش دهید.
• در یک دفترچه یادداشت کنید که روزانه چند دقیقه راه می روید. برای جذابیت بیشتر آن، در مورد مکان پیاده روی و آنچه که دیده اید نیز یادداشت کنید.
• برای شروع پیاده روی در زمین مسطح توصیه می شود. پیاده روی در حیاط یا محل به خوبی نتیجه می دهد.
• در ابتدا نباید سعی کنید به تنهایی راه بروید. با پیاده روی با یکی از اعضای خانواده یا مراقبی که می تواند در صورت نیاز به شما کمک کند، شروع کنید. همچنین گروه های حمایتی زیادی برای بازماندگان سکته مغزی وجود دارد که می توانند موثر باشند

بیشتر بازماندگان سکته مغزی برخی از درمان های فیزیکی و توان بخشی بالینی را که شامل راه رفتن است، دریافت می کنند. آنچه مهم است ادامه فعالیت فراتر از دوره بازتوانی تحت نظارت پزشک است. اگر سایر تمرینات مربوط به سکته مغزی ​​را در برنامه راه رفتن و ریکاوری گنجانید، بیمار احتمالاً نفع بیشتری خواهد برد. هیچ وقت دلسرد نشوید نفع ناچیز در طی ماه ها، ممکن است در طی سال ها به سود بزرگی تبدیل شود.